ՅԱԿՈԲ ՃԷՐԷՆԵԱՆ
2014 թուականը եղաւ ՀՄԸՄ Անթիլիասի աղջիկներուն համար լաւ տարի մը` նկատի ունենալով, որ անոնք յաջողեցան ձեռք ձգել Լիբանանի պասքեթպոլի աղջկանց բաժակի մրցաշարքին տիտղոսը:
Արդեօք 2015-ը պիտի ըլլա՞յ այն տարին, որ մեր խումբը պիտի դառնայ Լիբանանի ախոյեան:
Ատիկա բնականաբար դիւրին չէ, որովհետեւ բաւական ճիգ պէտք է թափուի, հսկայական աշխատանք պէտք է տարուի` բոլոր մակարդակներուն վրայ եւ մարզիկ, մարզիչ ու պատասխանատու պէտք է բաւական աշխատին:
Կասկածէ վեր է, որ մեր մարզիկները ոչ մէկ ճիգ պիտի խնայեն այդ նուաճումը իրականացնելու համար, եւ պայքարի ոգին պէտք է մի՛շտ ներկայ ըլլայ դաշտին մէջ, որպէսզի արժանի ըլլան ախոյեան բառը կրելու:
Իսկ ինչ կը վերաբերի ՀՄԸՄ-ի համակիրներուն, անոնք մի՛շտ ներկայ են` յաղթանակի կամ պարտութեան պարագային, եւ ՀՄԸՄ-ի շեփորախումբին ընկերակցութեամբ անոնք բարձր ոգիով կը քաջալերեն իրենց կազմը` երգելով.
«Դուն սիրած մեր խումբն ես,
Միշտ բարձր մնաս,
Դուն սիրած մեր խումբն ես,
Ախոյեան ըլլաս»:
