ԱՀԱՐՈՆ ՇԽՐՏԸՄԵԱՆ
Արժանաւորներու յիշատակը նման է յաւերժ վառ անմար կանթեղին: Լիբանանահայ համայնքի պատմագրութեան մէջ արժանաւորներու առաջիններէն պիտի մնայ Երջօ Սամուէլեանի երախտիքը:
Երջօ Սամուէլեան իր իսկ կեանքին օրինակով, բազմաթիւ եւ բազմաբնոյթ ծառայութիւններով անմոռանալի եւ ուսանելի յիշատակներ ձգեց լիբանանահայ համայնքի սերունդներուն մէջ: Անհուն սիրով եւ նուիրումով օժանդակեց բոլորին, անխտի՛ր` կրթական հաստատութիւններուն, մշակութային միութիւններուն, հայ մամուլին, կարիքաւոր ընտանիքներուն, որովհետեւ կը հաւատար լիբանանահայ համայնքի դերակատարութեան, ուստի նեցուկ կանգնեցաւ անոր:
Այսօր, Երջօ Սամուէլեանի մահուան տարելիցին առիթով, երախտագիտութեամբ եւ ակնածանքով կը խոնարհինք համայնքի արժանաւոր զաւակներէն մէկուն յիշատակին առջեւ: Այսօր կը յիշենք անոր անպատմելի նուիրումը եւ անսահման ծառայութեան ոգին: Կը յիշենք ոչ միայն անոր բարեգործութիւնները, այլ նաեւ այն ոգեւորութիւնը, զոր կը դրսեւորէր ծառայութեան ճամբուն վրայ: Երջօ Սամուէլեան կ՛ապրէր լիբանանահայ համայնքին նուաճումներով:
Արժանաւորները չեն յիշուիր միայն երկրային կեանքի օրերուն: Յետ մահու եւս մեր սրտերուն մէջ անթառամ կը պահենք անոնց բարի յիշատակը:
Երջօ Սամուէլեան ՄԱՐԴ եւ ՄԵԾ բարերարին անսահման նուիրումը եւ ծառայութիւնը մեզի կը յուշէ, որ իսկական արժէքները չեն մահանար: Անոր ազգանուէր ուղին, ծառայութեան եւ մարդասիրութեան ոգին եւ յիշատակը անթառամ պիտի մնան եւ մնայուն բուրմունք պիտի հաղորդեն մեր համայնքին:


