 «Դրօշակ»-ի 2025 թուականի 10-րդ թիւը արդէն հասանելի է ընթերցողին: Եթէ փորձենք բնորոշել նոր թիւի նիւթերու ընդհանրութիւնը, ապա կարելի է ըսել, որ անիկա արձագանգ է այս օրերուն հասարակութիւնը յուզող ազգային-պետական բնոյթի շարք մը հարցերու:
«Դրօշակ»-ի 2025 թուականի 10-րդ թիւը արդէն հասանելի է ընթերցողին: Եթէ փորձենք բնորոշել նոր թիւի նիւթերու ընդհանրութիւնը, ապա կարելի է ըսել, որ անիկա արձագանգ է այս օրերուն հասարակութիւնը յուզող ազգային-պետական բնոյթի շարք մը հարցերու:
Թիւին «Առաջնորդող»-ը, օրինակ, անդրադարձ կը կատարէ համապետական ընտրութիւններու ոչ պաշտօնական մեկնարկին, որ արդէն ընթացքի մէջ է: Ըստ «Առաջնորդող»-ին, քաղաքական նոր դասաւորման պայմաններուն մէջ ակնառու է ազգային ուժերու յաջողութեան հասնելու հաւանականութիւնը, եթէ ի հարկէ անոնք չտարուին իրարու դէմ պայքարով եւ համախմբուին այս գործընթացի սահուն, օրինական ընթացքը ապահովելու կարեւոր խնդրին շուրջ:
Քաղաքագէտ Վահէ Դաւթեանի հեղինակած յօդուածի խորագիրն է «Տրանսպորտային պատերազմի նոր փուլը. «Թրամփի երթուղին» որպէս աշխարհաքաղաքական գործիք»: Ան մասնագիտական խորութեամբ կը ներկայացնէ տարածաշրջանին մէջ առկայ եւ զարգացող հիմնական հաղորդակցական ուղիները, ըստ որոնց ալ ակնառու կը դառնան ներգրաւուած ուժերու աշխարհաքաղաքական շահերը: Այս պարունակին մէջ քննարկման առանցք կը հանդիսանայ Հայաստանի հնարաւոր տեղն ու դերակատարութիւնը այս դաշտին մէջ` պայմանաւորուած ներքին եւ արտաքին գործօններով:
Պատմաբան Անի Մելքոնեան այս անգամ անդրադարձ կը կատարէ ստալինեան բռնապետութեան տարիներուն Հայ եկեղեցւոյ դէմ խորհրդային անաստուած համակարգի ձեռնարկած հալածանքներուն, որոնք ի վերջոյ ձախողութեան մատնուեցան, եւ Հայ եկեղեցին շարունակեց իր ազգանպաստ, աստուածաշնորհ առաքելութիւնը: Բնականաբար զուգահեռ կը կատարուի Հայաստանի այսօրուան նոր համայնավար, օտարահպատակ իշխանութիւններու հակաեկեղեցական հակահոգեւոր արշաւին հետ, որ նոյնպէս դատապարտուած է ձախողութեան:
«Դրօշակ»-ին առաջին անգամ ըլլալով թղթակցող երկու հեղինակներէն մէկն է Անժելա Յարութիւնեանը: Բանասէր եւ մանկավարժ հեղինակը կը գրէ. «Այսօր հայ իրականութեան մէջ ամէն պահի բախւում ես նոյն խնդրին, երբ կրթութիւնը կորցրել եւ կորցնում է իր հոգեւոր, բարոյական ու հասարակական արժէքը, խորութիւնը` ստեղծելով վտանգաւոր աշխարհայեացք եւ ընկալում նոր սերնդի համար»: Ա. Յարութիւնեան դիտել կու տայ, որ այսօր Հայաստանի դպրոցին մէջ նոր կարգախօս յայտնուած է. «Լա՛ւ սովորիր, որ լա՛ւ ապրես»: Յօդուածագիրը կ՛անդրադառնայ մեր կեանքի այս նոր «ճշմարտութեան»` փաստելով, որ անիկա կ՛արտացոլացնէ երկրի այսօրուան կառավարողներու մտածողութիւնը, զոր անոնք կը փորձեն փաթթել ազգի վզին` իբրեւ նոր վարդապետութիւն:
Պաշտօնաթերթի մնայուն հեղինակ Վրէժ Արմէն կը գրէ. «Ժողովրդավարութեան հիմնական սկզբունքներէն մէկն է, թերեւս` ամէնէ՛ն հիմնականը, «Ո՛չ» ըսելու, չհամաձայնելու, տարակարծիք ըլլալու իրաւունքը: Այդ իրաւունքի բացակայութիւնը ակնառու է եղած պատմութեան սկիզբէն ի վեր` մենատիրական ու սակաւապետական երկիրներու մէջ, բռնատիրական կարգերու տակ: Այսօր, սակայն, մենք ականատես կ՛ըլլանք այդ իրաւունքի ոտնակոխման այլուր, ցարդ «ժողովրդավար» ճանչցուած պետութիւններու մէջ, որոնց քաղաքացիներուն մենաշնորհն էր, կը կարծէինք, կարենալ «Ոչ» ըսելը»:
«Դրօշակ»-ի այս թիւին մէջ ընթերցողը կրնայ կարդալ նաեւ Արցախի հիմնահարցին նուիրուած Աբրահամ Գասպարեանի եւ Արմէն Սարգսեանի յօդուածը:
Պատմաբան Արմէն Մարուքեանի յօդուածին մէջ լուսարձակի տակ կը բերուի այն, թէ ինչպէ՛ս ազրպէյճանական իշխանութիւնները քայլ-քայլ կը լուծարեն Նախիջեւանի Ինքնավար Հանրապետութիւնը` միջազգային պայմանագրի խախտումով զայն դարձնելով Ազրպէյճանի Հանրապետութեան մաս:
«Դրօշակ»-ի այս վերջին թիւը կրնաք կարդալ այցելելով https://www.arfd.am/wp-content/uploads/2025/10/%D4%B4%D6%80%D6%85%D5%B7%D5%A1%D5%AF-%D5%A9%D5%AB%D5%BE-10-2025%D5%A9.pdf
 
			

