ԱՐՏԱՇԷՍ ՇԱՀԲԱԶԵԱՆ
Վերջին օրերին խօսակցութիւններ են շրջանառւում այն մասին, որ Փաշինեանը կարող է յայտարարել մօտակայ ժամանակներում արտահերթ խորհրդարանական ընտրութիւններ անցկացնելու մասին: Փակուղու մէջ յայտնուած Փաշինեանը հասկանալի է, որ ամէն միջոցի կը դիմի մորթը փրկելու համար: Նման քայլը կ՛երկարաձգի նրա աւարտուած ժամանակը` արթնացնելով վիճակի փոփոխութեան ինչ-ինչ յոյսեր: Բացի այդ, ընտրութիւնները քաղաքական քաղաքակիրթ գործընթաց են, երբ մասնակից ուժերը փոխադարձ համաձայնութեամբ եւ գործակցաբար մասնակցում են քաղաքական մրցակցութեան եւ որոշում են, թէ գալիք որոշակի ժամանակահատուածում ո՞վ ի՛նչ կշիռ պէտք է ունենայ պետական քաղաքական կեանքում, ո՞վ պէտք է երկիրը ղեկավարի իր ծրագրերով:
Յայտնի իրադարձութիւնների պատճառով, որպէս երկրի ղեկավար, Փաշինեանը լիովին կորցրել է իր բարոյական օրինականութիւնը, իսկ իրաւական օրինականութեան հարցը, ակնառու փաստերի կողքին, ամբողջ խորութեամբ ու ծաւալով կը բացայայտուի, երբ վարչապետի աթոռը զբաղեցնող անձը կը կանգնի արդարադատութեան առջեւ:
Ակնյայտ է, որ եթէ յաջողուի իր հետ քաղաքական, քաղաքակիրթ ու օրինական գործընթացի մէջ ներքաշել երկրի քաղաքական ուժերին, դրանով Փաշինեանը առերեւոյթ կը վերականգնի օրինականութիւնը եւ այդ դէպքում իր համար նոյնիսկ երկրորդական նշանակութիւն կ՛ունենայ, թէ ի՛նչ արդիւնք կը գրանցի այդ ընտրութիւններում: Ժողովրդի առջեւ պատասխանատուութեան խնդիր ունեցող ղեկավարի համար ի հարկէ այդ գործընթացը փրկօղակ կարող է թուալ, բայց նման գործարքի կարո՞ղ են գնալ քաղաքական միւս ուժերը: Վերջիններիս կողմից նման խաղին կուլ գնալը կը նշանակի, որ իսկապէս նրանց կռիւը աթոռի կամ իշխանութեան համար է եղել, իսկ գործարքի մէջ առեւտրի առարկան լինելու են կորսուած հայրենիքն ու հազարաւոր նահատակների արիւնը: Քաղաքական ուժերի համար սա կը լինի ոչ միայն քաղաքական, այլեւ բարոյական մահ: Այո՛, կան այդպիսիք, որոնք ինքնակամ գնացել են այդ մահուանը, յանձին նրանց, որոնք նոյնիսկ այսօր, դաւաճանելով երկրի ու ժողովրդի շահին, գերադասում են պաշտպանել ոճրագործ ղեկավարի ֆիզիքական անձը, սակայն դժուար թէ գտնուի մէկ իրապէս հայրենասէր եւ պատիւ ունեցող անձ կամ հաւաքականութիւն, որը կը գնայ նման ինքնասպանութեան:
Մօտալուտ հաւանական ընտրութիւնների խնդիրը, նոյն քաղաքական ու բարոյական առումներով, ունի նաեւ այլ երեսներ: Կարելի՞ է անտեսել պատերազմի զոհերի ու գերիների, հայրենի տունը կորցրած մարդկանց վիշտը, նրանց ու մեր բոլորի հիմնահարցերը եւ նախընտրական շոուների յորձանքի մէջ մտնել: Չխօսենք այլեւս այն իրավիճակի մասին, երբ անիշխանութեան մատնուած երկրի նկատմամբ թշնամին շարունակում է իր զաւթողական յաւակնութիւնները դրսեւորել:
Պատահական չէ, որ ընդդիմադիր 17 կուսակցութիւնները գալիք ընտրութիւնների հաւանական ժամկէտ են նշել իշխանափոխութեանը յաջորդելիք մէկ տարուայ ժամանակային հեռաւորութիւնը: Երբ այս ուժերը հրապարակում են, իշխանափոխութիւնից կարճ ժամանակ յետոյ անցկացուելիք ընտրութիւններում նրանք կ՛ունենան յաղթելու ամենամեծ հնարաւորութիւնները, բայց հէնց դա կը նշանակէր, որ իշխանութիւնն է եղել վերջիններիս նպատակը: Ի հարկէ արդէն համոզուել ենք, որ անձնական նպատակներին հասնելու ճանապարհին Փաշինեանի համար բարոյական, քաղաքական, իրաւական եւ այլ բնոյթի կարմիր գծեր գոյութիւն չունեն, բայց հաւատանք, որ այս երկրում այլեւս նրան որոշելու շատ քիչ բան է մնացել:
Նիկոլ Փաշինեանի դաւադիր ուղեղը նորանոր նենգութիւններ որոճալու փոխարէն` լաւ կը լինի, որ իր տիրոջը յուշի միակ եւ անայլընտրանք անելիքը` կորչելու գրողի ծոցը մեր կեանքից: Հեռանալու ձեւը թող որոշի ինքը:
