Այս տարի 23-րդը պիտի ըլլար:
Հայորդիին եւ յատկապէս ամերիկահայուն համար յստակ է, թէ ինչի՛ մասին կը խօսինք:
«Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի Գոհաբանութեան օրուան թելեթոնին մասին է խօսքը, որ կը կատարուէր նոյեմբեր ամսուան վերջին հինգշաբթին:
Այլ ցամաքամասերու մէջ ալ կը կազմակերպուէին այլ ձեւի դրամահաւաքներ:
Ամէն անգամ յատուկ ծրագիրներ նկատի կ’առնուէին` նպատակ ունենալով շէնցնել, վերանորոգել Արցախն ու Հայաստանի սահմանամերձ շրջանները:
Այսպէս էր, որ աւելի քան քսան տարուան պատմութիւն կերտուեցաւ օժանդակութիւններով, հետեւողական ձեւով բարգաւաճման ծրագիրներ կեդրոնացան այդ շրջաններուն մէջ. բազմաճիւղ ծրագիրներ իրականացան` կրթօճախներու շինութիւն, գիւղատնտեսութեան, անասնաբուծութեան, ճանապարհաշինութեան զարգացում, վառելանիւթի մատակարարում, ջրամատակարարման, առողջապահական, մշակութային եւ մարմնակրթական կալուածներու զարգացում, առանց մոռնալու նոր մայրուղիներու բացումն ու պահպանումը:
Դեռ թարմ են այդ օրերուն բանաձեւուած եւ շեշտուած նշանախօսքերը, թէ` Արցախը ունէր հիմնական երկու մարտահրաւէր, առաջին` պաշտպանութեան համակարգի զարգացում եւ բարեկարգում, եւ երկրորդ` կառուցում եւ վերաբնակեցում:
Հայորդին համոզուած էր, որ այս մարտահրաւէրները կարելի էր յաղթահարել, ուրեմն, եւ բնականաբար, համահայկական ճիգերով կերտեց կատարելագործուած եւ արդիականացած ենթակառոյցներ:
Ժրաջան աշխատանքի իբրեւ արդիւնք` Հադրութի… այո՛, դեռ քանի մը օր առաջ ազերիին «ձօնուած» Հադրութ քաղաքի, Սպիտակաշէն եւ Վանք գիւղերու ջրամատակարարման ծրագիրները ամբողջացած էին: Ըմպելի ջուրի ներքին ցանցի վերակառուցման եւ կոյուղիի համակարգին վերանորոգման աշխատանքներ տարուած էին Ասկերանի, Մարտակերտի, Հադրութի եւ բազմաթիւ այլ շրջաններու մէջ:
Նոյն թելեթոններուն շնորհիւ` աննման Շուշիին մօտակայ Քարինտակ գիւղին մէջ կառուցուեցաւ մանկապարտէզ, դպրոցի մարզադահլիճ, համայնքային կեդրոն, նաեւ` ըմպելի ջուրի համար նոր համակարգ:
Նշուած կառոյցներուն մէկ մասը արդէն իսկ քար ու քանդ եղած է ազերիին կողմէ, իսկ կառուցելիին համար կիսաւարտ աշխատանքները մատնուած են անորոշ ճակատագիրի:
Սեպտեմբեր 27-ին սկսած պատերազմը «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի միօրեայ խորհրդանշական հանգանակութեան այլապէս նեղ սահմաններէն դուրս բերաւ հայրենաշէն նախաձեռնութիւնը: Հայութիւնը միակամօրէն եւ ինքնաբուխ կերպով, առանց կոչերու սպասելու` գործի լծուեցաւ կարելի բոլոր միջոցներով օժանդակութիւն հասցնելու համար մարտնչող Արցախին եւ արցախցիին:
Հիմա տարբեր է Գոհաբանութեան տօնին պարզած պատկերը: Նիւթական օժանդակութիւնները կը շարունակուին եւ պիտի շարունակուին, անշուշտ` համահայկական հիմնադրամի կանոնադրութեան հիման վրայ, այսինքն այդ գումարները կարելի չէ ծախսել եւ օգտագործել աշխատավարձերու եւ պարգեւներու համար:
Այսուամենայնիւ, շա՛տ աւելի հրատապ հարց մը բեմահարթակի վրայ է:
Նոյեմբեր 10-էն ի վեր ծանրօրէն պարտուած կը զգանք:
Արցախ հայրենիքն ու Հայաստանը կործանման սեմին են:
Այս անգամ, յանուն հայութեան, եւ ի շահ Հայաստանի ու Արցախի պատուին, դրամահաւաքի կողքին` ժամանակն է ապիկար եւ ձախողած վարչապետին եւ իր վարչակազմին հրաժարման պահանջով ստորագրահաւաք կատարելը:
Անդունդի սեմին ենք եւ, աւելի՛ն, ժամացոյցի դէմ կենաց-մահու մրցում մը պարտադրուած է մեզի: Պէտք է տեսնենք, որ ա՛լ անձերու պաշտպանութեան կամ դատապարտումի փուլէն անդին պէտք է ուղղենք մեր աչքերը եւ օր առաջ լծուինք ԱՐԺԱՆԱՊԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ փրկելու վազքին` ազգային համաձայնութեան ժամանակաւոր կառավարութիւն մը յառաջացնելով եւ ըստ կարելւոյն փրկելով յաւելեալ կործանման սեմին հասած հայրենիքն ու Արցախը:
19 նոյեմբեր 2020
