ՍԵԴՕ ՊՈՅԱՃԵԱՆ
Հայ յեղափոխական դաշնակցութիւնը յառաջիկայ խորհրդարանական ընտրութիւններուն մեր ժողովուրդին կը ներկայանայ յստակ առաջադրանքով եւ բիւրեղացած խոստումով:
Դաշնակցութիւնը կ’առաջադրէ հայրենի ժողովուրդին հետ միասնաբար հիմնադրել նոր սկիզբ մը` դէպի իսկական ժողովրդավարութիւն, դէպի իրական հաւասարութիւն, դէպի բարգաւաճ տնտեսութիւն, դէպի արդիւնաւէտ իշխանութիւն, դէպի իրաւական պետութիւն:
Դաշնակցութիւնը կը խոստանայ հայրենի ժողովուրդին` հիմը դնել արդար Հայաստանի, ուր հայ ժողովուրդն է իրաւական տէրն ու վճռողը երկրի իշխանութեան. ուր իշխանաւորները ամբողջապէս համարատու են ժողովուրդին, ուր գործնապէս կը պաշտպանուին եւ կը կիրարկուին քաղաքացիին ընկերային, տնտեսական եւ քաղաքական իրաւունքները. ուր իւրաքանչիւրը հաւասար է օրէնքին առջեւ, եւ օրէնքը ի զօրու է անխտիր իւրաքանչիւրին, ուր կը գործէ իրաւական պետութիւն` ժողովուրդին կամքով ու ժողովուրդին համար:
Այս առաջադրանքն ու խոստումը ընտրական քարոզչութիւն չեն: Անոնք կը բխին Դաշնակցութեան գաղափարական էութենէն եւ փաստացի գործի կազմակերպական փորձառութենէն: Իր հիմնադրութիւնէն ի վեր Դաշնակցութիւնը հաւատարիմ մնացած է եւ մշտապէս հետեւողական եղած իր գաղափարական էութեան ու կազմակերպական կամքին, որոնք եղած են ու պիտի մնան միշտ ի սպաս մեր ժողովուրդին եւ հայրենիքին: Այդպէս էր Դաշնակցութիւնը ազգային ազատագրական պայքարի եւ մեր առաջին անկախ հանրապետութեան օրերուն: Այդպէս էր եւ է Դաշնակցութիւնը սփիւռքի գաղթօճախներու տարածքին: Այսպէս է եւ պիտի ըլլայ Դաշնակցութիւնը վերանկախացած Հայաստանի մէջ:
Ապրիլի խորհրդարանական ընտրութիւնները պիտի գան վերջ տալու քառորդդարեայ այն ազգային մսխումին, որուն ցմրուր կը տոկայ մեր ժողովուրդը վերանկախացումէն ի վեր: Հայաստանի վերանկախացումը սրբազան խոստում մըն էր հայրենիքի մէջ ազատութեան, հաւասարութեան, իրաւականութեան եւ ժողովրդավարութեան վերադարձին: Կարելի խոստում էր, որովհետեւ մենք կարողացած էինք զայն իրագործել եւ կիրարկել մեր առաջին անկախ հանրապետութեան մէջ: Խոստումը աւանդ էր, որուն վերակենդանացումը պարտականութիւնն էր վերանկախացած հայրենիքի նոր իշխանաւորներուն: Դժբախտաբար այդ խոստումը ցարդ կը մնայ անկատար:
Իբրեւ քաղաքական ուժ, իբրեւ գաղափարական շարժում եւ իբրեւ կազմակերպութիւն` Դաշնակցութիւնը այսօր մեր ժողովուրդին կը ներկայանայ աւանդը վերադարձնելու եւ անկատար խոստումը իրագործելու յանձնառութեամբ: Մեր ժողովուրդը հիմնաւորեալ պատճառներ ունի զօրակցելու Դաշնակցութեան յանձնառութեան եւ թիկունք կանգնելու, որպէսզի աւանդը կրկին կեանք ստանայ եւ խոստումը կատարուի:
Առաջին. մեր ժողովուրդի հարազատ ծնունդն է Դաշնակցութիւնը: Ան կը պատկանի ժողովուրդին եւ անոր տէրը ժողովուրդն է:
Երկրորդ. Դաշնակցութիւնը իր շարքերու եւ ժողովրդային համակիրներու համամտութեան արժանացած հաւաքական ղեկավարութիւն ներկայացնող կուսակցութիւն է: Ընտրապայքարի մասնակցող միւս խմբաւորումները անհատ ղեկավարներու կամքը կատարողներ են, առանց գաղափարական հիմունքի` ժամանակաւոր թիմակիցներ են:
Երրորդ. Դաշնակցութիւնը ժողովուրդին կը ներկայանայ պետական աշխատանքի յստակ ծրագրով, որ հիմնուած է համակարգային ճիշդ փոփոխութեան սկզբունքներու վրայ: Դաշնակցութեան համոզումն է, որ նոր սկիզբ ունենալու եւ արդար Հայաստան ստեղծելու համար մեկնակէտը պէտք է ըլլայ համակարգային փոփոխութիւնը:
Չորրորդ. Դաշնակցութիւնը կը ներկայանայ ընտրական թեկնածուներու ամբողջական ցուցակով, որ բաղկացած է փորձառու, հմուտ, գործնապաշտ, կարող եւ երիտասարդ անհատներէ: Անոնց մէջ գերակշռող է մասնագիտութիւնը, հանրային ծառայութեան գիտակցութիւնը եւ ժողովուրդին անսակարկ ծառայելու ոգին: Դաշնակցութեան առաջադրած թեկնածուներու այս յատկութիւնները ի սկզբանէ վստահութիւն կը ներշնչեն Դաշնակցութեան հետապնդելիք վարքագծի հետեւողականութեան եւ հաստատակամութեան նկատմամբ:
Հինգերորդ. Դաշնակցութեան ներկայացուցած թեկնածուները սեփական ճակտի քրտինքով, սեփական բազուկի աշխատանքով եւ մտային կարողութեամբ գաղափարապաշտ ու նուիրուած հայորդիներ են: Ի զուր է Դաշնակցութեան թեկնածուներու ցուցակին մէջ փնտռել անձնական շահ հետապնդողներ, քանի որ հոն չկան օլիկարխներ, գիւղապետ ջոջեր կամ ջոջագլուխ թաղապետեր:
Այս բոլորով, նաեւ պէտք է վստահ ըլլալ, որ Դաշնակցութիւնը չէ դիմած եւ պիտի չդիմէ ընտրակաշառքի: Թոյլատրելի չէ արատաւորել եւ նսեմացնել քաղաքացին ու անոր ազատ ձայնը: Դաշնակցութեան համար քաղաքացիին քուէն սուրբ է եւ անվաճառելի:
